Wiersze Marii Duszki w Poczcie Poetyckiej Radia Koszalin

7 czerwca Beata Piocha i Adrian Adamowicz zaprezentowali twórczość Marii Duszki w Poczcie Poetyckiej Radia Koszalin.
Kliknij link, aby posłuchać:

https://prk24.pl/60642955/poczta-poetycka-wiersze-marii-duszki

BEATA PIOCHA POWIEDZIAŁA W AUDYCJI O POEZJI MARII DUSZKI:

Wiersze Marii Duszki cechuje subtelność i prostota. To przede wszystkim miniatury poetyckie, zwięzłe, skondensowane i esencjonalne, wolne od ozdobników i lirycznego sztafażu, operujące celną metaforą i konceptem. Niczym fotografie z życia zatrzymują chwile, bez sentymentalizmu opisują i nazywają rzeczy, sytuacje i doświadczenia.

Dominującym motywem w tym zestawieniu jest miłość i skomplikowane relacje damsko- męskie, przedstawione lakonicznie, ale i dosadnie, bez banalnych literackich rekwizytów, niekiedy z przekorą i dystansem.

To niemal intymne wyznania i rozmowy, składające się na opowieść o marzeniach i rzeczywistości, o potrzebie czułości i bliskości, o miłości szczęśliwej i nieszczęśliwej, namiętności i oddaniu, o poczuciu zagubienia i uzależnienia, rozczarowaniu i utracie złudzeń, o zapisie w pamięci, wreszcie: o pogodzeniu ze stratą i uwolnieniu od toksycznego związku.

W utworach tych, stanowiących oparty na nawiązaniach kulturowych komentarz do rzeczywistości, wyraża się w dużej mierze afirmacja istnienia i umiłowanie natury, ale też refleksja nad zmianami w świecie, czasem, przemijaniem i śmiercią, a nawet – wpływem polityki na życie zwykłych ludzi.

Zachwytowi i nieustannemu czytaniu stworzonej przez Boga przyrody towarzyszy świadomość jej eksploatacji i zagrożenia ze strony bezmyślnego człowieka.

Źródłem odczuwania bliskości z florą i fauną może być sielskie dzieciństwo, jednak życiowa dojrzałość i świadomość niezmiennie skłaniają do kontemplacji niosącej ukojenie natury i doceniania każdego przeżytego momentu. 

Odsłony mechanizmów rządzących współczesnym światem, nawiązania do przeszłości, do historii i przeżyć prywatnych, takich jak choroba i utrata najbliższych, prowadzą do gorzkich ocen i wniosków, ale to właśnie z takich życiowych doświadczeń, uniesień i rozczarowań, radości i cierpienia rodzą się poetki i ich wiersze.