Poema Cafe – prezentacja antologii „Daję słowo”

Półwieczny jubileusz istnienia Klubu Literackiego w Poznaniu, to wydarzenie skupiające dwa albo trzy pokolenia twórców. Pierwsze kroki w „uprawianiu poezji”, pierwsze publikacje i kontakt z czytelnikiem, ze środowiskiem literackim – tego się nie zapomina. Antologia „Daję słowo” prócz przedstawienia dorobku o różnorodnej tonacji, zawiera archiwalne skany i zdjęcia. Daje dowód na to, że literacka codzienność wyrasta z pasji ludzi tworzących i wspierających, tym bardziej, gdy spotyka się życzliwego mecenasa – Poznańską Spółdzielnię Mieszkaniową.

Wiemy, „słowo” powinno być wolne, ale warto również zauważyć, jak trudnym i wymagającym jest tworzywem. Oczekuje pokory, samokrytycznego podejścia, ciągłego poszukiwania inwencji, a self publishing daje wszystkim nieograniczoną możliwość publikacji na dowolnym etapie świadomości poetyckiej. W wielu środowiskach rodzi się dylemat, którego rozwiązanie polega na wyborze między dwiema tak samo ważnymi racjami – osoby czującej potrzebę życiopisania, tworzenia a osobami oczekującymi przekazu solidnych wartości literackich. Istotna jest wtedy informacja, że poeci mają swój język czy formę wyrazu albo dopiero wstępują na drogę poetyckich prób i doświadczeń.

Można się zastanawiać, na czym ta „solidność wartości” ma polegać i na pewno dla każdego z nas może oznaczać coś innego – tak jak nie ma wymiernej, jednorodnej definicji – czym jest poezja dla twórców. Ostatecznie dzisiaj, to odbiorca decyduje o tym, co i kogo lubi czytać oraz dostęp do jakiej literatury daje mu satysfakcję; a poezję, lirykę nadal zaliczamy do sztuk niszowych, aby nie nadużywać słowa „elitarnych”.
Zapraszam do sięgania po „słowo”, które „daje” ta wyjątkowa antologia, a czytając znajdziemy myśl, która może zatrzymać na dłużej, aby odnaleźć się „na końcu świata albo języka”.

Łucja Dudzińska

więcej: Daję słowo