Gdy wzrok przeciska się przez szpary oczywistości

Jak sztuki rozmawiają ze sobą

Bohdan Cieślak. Rysunkowe kontynuacje.

Bohdan Cieślak, nasz mistrz kreski, kontynuuje swoją przygodę z rysunkiem i literaturą.Szkice przedstawione tutaj, to rodzaj rysunkowej kontynuacji czegoś, co przedtem rodziło się przede wszystkim z wyobraźni, zarówno tej całkowicie uwolnionej jak i mającej swoje źródło w analizie literatury dramatycznej, którą przez wiele lat się aktywnie zajmowałem. Byłem scenografem teatralnym. Na początku tego roku zmarł reżyser Lech Raczak, z którym zrealizowałem wspólnie wiele spektakli…Wygląda na to, że moja praca scenograficzna dobiegła końca. Powodów do interpretacji przestrzennej tekstów dramatycznych już raczej nie będzie, ale chęć kontynuacji eksploracji przestrzeni pozostała. Ciągle jest to dla mnie najistotniejsze… i okazało się, że życie potrafi jednak zaskakiwać. W ubiegłym roku w trakcie wernisaży moich wystaw w Muzeum Narodowym w Poznaniu i w Galerii Jerzego Piotrowicza pod Koroną poznałem poetkę, Edytę Kulczak. Zainspirowana, jak stwierdziła, prezentowanymi na wystawach rysunkami stworzyła poetycki zbiór niezwykle ciekawych i pięknych wierszy, które teraz na zasadzie zwrotnego sprzężenia oddziałują na moją wyobraźnię i już nie w teatralnej, a w poetyckiej postaci, powróciła do mnie inspirująca przestrzennie literatura…Do pokazu moich rysunków kontynuacji muzykę skomponował Robert Łuczak, twórca o wielkiej inwencji muzycznej i profesjonalnym doświadczeniu. Spotkaliśmy się kiedyś w pracy nad spektaklami teatralnymi. Napisał również znakomitą muzykę do wspomnianej wystawy i pokazu w Muzeum Narodowym w części poświęconej właśnie obrazom z wyobraźni.Może to wszystko jest zapowiedzią nowej, innej już przygody twórczej…?A my Bohdanem spotkaliśmy się w galerii trzykrotnie – dwukrotnie były to indywidualne wystawy poświęcone jego twórczości (Architektonika napięć. Szkice scenograficzne, 2010; Projekty i realizacje scenograficzne 1994-2013, 2015), na trzeciej (2018) zaprezentowaliśmy realizacje studentów i dyplomantów z prowadzonej przeze niego Pracowni Architektury Widowiska na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.Zaszczytem jest dla nas, że na naszej galeryjnej scenie (tymczasem on-line zaledwie) premierą objawia się jego nowy projekt. ZapraszamCzarek JaniszewskiEdyta Kulczakdo czerwonego* * *w geometrii poruszać się łatwonie musisz nic wynajdywać lecz odkrywaćwarstwę po warstwie oczywistości którektoś wcześniej warstwę po warstwie ułożyłza punkt wyjścia obierasz oknona drzwi nie jesteś gotowy – zbyt otwarte deklaracje przerażają nas ludziokno i w dodatku poszatkowane żaluzjamidoskonale porcjuje rzeczywistość* * *przez żaluzje rozwijasz wstęgą wyobrażenie o wielkości upadają na łeb czarodziejskie dziecięce lizaki nadgryzione przez czasurosły w całkiem okazałe domy dobrzesię ukorzeniły – właściwie ich dawną postaćdekonspiruje tylko kolorby dociągnąć nocy jednym pociągnięciemmożna zmniejszyćpole widzenia wtedy samotność rozpuści się w szarości potem w ciemności dziurę załata widok prawdziwych gwiazd* * *nie jesteś bezpieczny wśród czterech ścianz dachu domu widać ułożony piętrowokrajobraz po bitwie którą stoczyłeś w pojedynkęw pojedynku ze światemświetliste kropki budowli dają złudzenie ciepłapoczucie wielkości wydaje się jeszcze większez niższej pozycji – zwykły mechanizm działania perspektywy – mamy badania mamy naukęumiemy je wykorzystać* * *umieszczasz na sztandarach hasło(sam sztandar to odwaga)zwykłą niekrzykliwą propozycję (uczono cię że zawsze możesz wygłosić pogląd gdy umieszgo uzasadnić) rozchodzi się miękko kręgami ginie w fałdach materii albo pnie się spiralną wstęgą w jasne sedno największego wynalazku który człowiekjak wszystko podkradł naturze na którym stanął światw środku dzieją się rzeczy karły potworaki strzępy ludzkieBohdan Cieślak. Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, dyplom 1990), a dziś jej profesor i kierownik Pracowni Architektury Widowiska na Wydziale Architektury Wnętrz i Scenografii. Scenograf i rysownik, którego rysunki, projekty i makiety są samoistnymi dziełami (i pozostają w zbiorach Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego w Katowicach), a liczne realizacje były spektakularnymi wydarzeniami.Realizował scenograficznie spektakle teatru dramatycznego, teatru tańca, teatru animacji, teatru TV, widowiska i monodramy, współpracując z takimi reżyserami jak: Lech Raczak, Ewa Wycichowska, Adam Orzechowski, Sławomir M. Chwastowski, Mirosław Kocur, Janusz Ryl-Krystianowski, i in.Edyta Kulczak, absolwentka filologii polskiej UAM w Poznaniu, nauczyciel, wychowawca, poetka, krytyk literacki i animatorka kultury, autorka trzech książek poetyckich, uczestniczka działań wydawniczych indywidualnych i zbiorowych (konsultacje literackie, korekta i redakcja), festiwali i konferencji literackich. Współorganizatorka Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej w Poznaniu w roku 2018 i 2019, odpowiedzialna za współpracę z instytutami filologicznymi UAM i opiekę nad poetami zagranicznymi, realizująca program zagadnień interdyscyplinarnych. Członek zarządu ZLP o/Wielkopolski.Robert Łuczak, kompozytor, dyrygent i pianista. Absolwent Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu (dyrygentura chóralna, 1992). Komponuje muzykę do spektakli teatralnych, programów telewizyjnych, filmów fabularnych i dokumentalnych oraz słuchowisk poetyckich, za które zdobywa nagrody i wyróżnienia na licznych festiwalach (Nagroda im. Jana Dormana za wybitne kompozycje oraz wartość artystyczną muzyki, towarzyszącej licznym spektaklom teatralnym a w roku 2013 w Opolu – na XXVI Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym nagroda za muzykę do przedstawienia "Złoty klucz"). Jest autorem kilku płyt ze swoimi kompozycjami i aranżacjami oraz z muzyką ilustracyjną dla różnych wytwórni muzycznych.

Opublikowany przez Galeria Sztuki Współczesnej Czwartek, 25 czerwca 2020

Edyta Kulczak
 do czerwonego* * *
w geometrii poruszać się łatwo
nie musisz nic wynajdywać lecz odkrywać
warstwę po warstwie oczywistości które
ktoś wcześniej warstwę po warstwie ułożył
za punkt wyjścia obierasz okno
na drzwi nie jesteś gotowy – zbyt otwarte
deklaracje przerażają nas ludzi
okno i w dodatku poszatkowane żaluzjami
doskonale porcjuje rzeczywistość* * *
przez żaluzje rozwijasz wstęgą wyobrażenie
o wielkości upadają na łeb czarodziejskie
dziecięce lizaki nadgryzione przez czas
urosły w całkiem okazałe domy dobrze
się ukorzeniły – właściwie ich dawną postać
dekonspiruje tylko kolor
by dociągnąć nocy jednym pociągnięciem
można zmniejszyć
pole widzenia wtedy
samotność rozpuści się w szarości potem
w ciemności dziurę załata widok prawdziwych gwiazd

* * *
nie jesteś bezpieczny wśród czterech ścian
z dachu domu widać ułożony piętrowo
krajobraz po bitwie którą stoczyłeś w pojedynkę
w pojedynku ze światem
świetliste kropki budowli dają złudzenie ciepła
poczucie wielkości wydaje się jeszcze większe
z niższej pozycji – zwykły mechanizm działania
perspektywy – mamy badania mamy naukę
umiemy je wykorzystać

* * *
umieszczasz na sztandarach hasło
(sam sztandar to odwaga)
zwykłą niekrzykliwą propozycję (uczono cię
że zawsze możesz wygłosić pogląd gdy umiesz
go uzasadnić) rozchodzi się miękko kręgami
ginie w fałdach materii albo pnie się spiralną wstęgą
w jasne sedno największego wynalazku który człowiek
jak wszystko podkradł naturze na którym stanął świat
w środku dzieją się rzeczy
karły potworaki strzępy ludzkie

Bohdan Cieślak, nasz mistrz kreski, kontynuuje swoją przygodę z rysunkiem i literaturą. Szkice przedstawione tutaj, to rodzaj rysunkowej kontynuacji czegoś, co przedtem rodziło się przede wszystkim z wyobraźni, zarówno tej całkowicie uwolnionej jak i mającej swoje źródło w analizie literatury dramatycznej, którą przez wiele lat się aktywnie zajmowałem. Byłem scenografem teatralnym. Na początku tego roku zmarł reżyser Lech Raczak, z którym zrealizowałem wspólnie wiele spektakli…
Wygląda na to, że moja praca scenograficzna dobiegła końca. Powodów do interpretacji przestrzennej tekstów dramatycznych już raczej nie będzie, ale chęć kontynuacji eksploracji przestrzeni pozostała. Ciągle jest to dla mnie najistotniejsze… i okazało się, że życie potrafi jednak zaskakiwać. W ubiegłym roku w trakcie wernisaży moich wystaw w Muzeum Narodowym w Poznaniu i w Galerii Jerzego Piotrowicza pod Koroną poznałem poetkę, Edytę Kulczak. Zainspirowana, jak stwierdziła, prezentowanymi na wystawach rysunkami stworzyła poetycki zbiór niezwykle ciekawych i pięknych wierszy, które teraz na zasadzie zwrotnego sprzężenia oddziałują na moją wyobraźnię i już nie w teatralnej, a w poetyckiej postaci, powróciła do mnie inspirująca przestrzennie literatura…
Do pokazu moich rysunków kontynuacji muzykę skomponował Robert Łuczak, twórca o wielkiej inwencji muzycznej i profesjonalnym doświadczeniu. Spotkaliśmy się kiedyś w pracy nad spektaklami teatralnymi. Napisał również znakomitą muzykę do wspomnianej wystawy i pokazu w Muzeum Narodowym w części poświęconej właśnie obrazom z wyobraźni.
Może to wszystko jest zapowiedzią nowej, innej już przygody twórczej…?A my z Bohdanem spotkaliśmy się w galerii trzykrotnie – dwukrotnie były to indywidualne wystawy poświęcone jego twórczości (Architektonika napięć. Szkice scenograficzne, 2010; Projekty i realizacje scenograficzne 1994-2013, 2015), na trzeciej (2018) zaprezentowaliśmy realizacje studentów i dyplomantów z prowadzonej przeze niego Pracowni Architektury Widowiska na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.
Zaszczytem jest dla nas, że na naszej galeryjnej scenie (tymczasem on-line zaledwie) premierą objawia się jego nowy projekt.

Zapraszam
Czarek Janiszewski

Bohdan Cieślak. Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, dyplom 1990), a dziś jej profesor i kierownik Pracowni Architektury Widowiska na Wydziale Architektury Wnętrz i Scenografii. Scenograf i rysownik, którego rysunki, projekty i makiety są samoistnymi dziełami (i pozostają w zbiorach Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego w Katowicach), a liczne realizacje były spektakularnymi wydarzeniami.
Realizował scenograficznie spektakle teatru dramatycznego, teatru tańca, teatru animacji, teatru TV, widowiska i monodramy, współpracując z takimi reżyserami jak: Lech Raczak, Ewa Wycichowska, Adam Orzechowski, Sławomir M. Chwastowski, Mirosław Kocur, Janusz Ryl-Krystianowski, i in.

Edyta Kulczak, absolwentka filologii polskiej UAM w Poznaniu, nauczyciel, wychowawca, poetka, krytyk literacki i animatorka kultury, autorka trzech książek poetyckich, uczestniczka działań wydawniczych indywidualnych i zbiorowych (konsultacje literackie, korekta i redakcja), festiwali i konferencji literackich. Współorganizatorka Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej w Poznaniu w roku 2018 i 2019, odpowiedzialna za współpracę z instytutami filologicznymi UAM i opiekę nad poetami zagranicznymi, realizująca program zagadnień interdyscyplinarnych. Członek zarządu ZLP o/Wielkopolski.

Robert Łuczak, kompozytor, dyrygent i pianista. Absolwent Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu (dyrygentura chóralna, 1992). Komponuje muzykę do spektakli teatralnych, programów telewizyjnych, filmów fabularnych i dokumentalnych oraz słuchowisk poetyckich, za które zdobywa nagrody i wyróżnienia na licznych festiwalach (Nagroda im. Jana Dormana za wybitne kompozycje oraz wartość artystyczną muzyki, towarzyszącej licznym spektaklom teatralnym a w roku 2013 w Opolu – na XXVI Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym nagroda za muzykę do przedstawienia „Złoty klucz”). Jest autorem kilku płyt ze swoimi kompozycjami i aranżacjami oraz z muzyką ilustracyjną dla różnych wytwórni muzycznych.