„Odchodzę, a jednak mi szkoda kilku mężczyzn i paru nie zobaczę już kobiet…” – Tadeusz Wyrwa – Krzyżański
Zmarł Tadeusz Wyrwa-Krzyżański
Tadeusz Wyrwa–Krzyżański urodził się 21 października 1947 w Kuźnicy Czarnkowskiej. Mieszkał i pracował w Pile. Był bardzo związany z Pilą i napisał wiele wierszy o swoim mieście. Uhonorowany odznaczeniem „Zasłużony dla kultury polskiej”. Jest autorem 4 tomów prozy i 37 tomów poetyckich. Prace plastyczne prezentował w kraju i za granicą na ponad 20 wystawach. Redagował i wydawał almanachy, a także książki poetów. Za swoją pracę twórczą otrzymał m.in. Nagrodę redakcji „Ziemia Nadnotecka”, Nagrodę Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich im. Wilhelma Macha, za najlepszy debiut w prozie, Nagrodę im. Stanisława Piętaka, Medal Nowej Sztuki, Nagrodę „Czerwonej Róży” – Pierścień, Nagrodę II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (wspólnie m.in. z Hanną Krall i Piotrem Kuncewiczem), Nagrodę UNESCO – Światowego Dnia Poezji.
„Odchodzę, a jednak mi szkoda
kilku mężczyzn i paru nie zobaczę już
kobiet…”
Tadeusz Wyrwa – Krzyżański
Msza św. pogrzebowa odbyła się w poniedziałek, 27 maja o godz. 12.00
w Kościele pw. św. Antoniego z Padwy,
pogrzeb na cmentarzu komunalnym w Pile.
Żonie zmarłego – Pani Joannie Wyrwa – Krzyżańskiej
serdeczne wyrazy współczucia
Cześć Jego Pamięci!
Tadeusz Wyrwa-Krzyżański:
Mnie to nie dotyczy
Mnie to nie dotyczy.
„Romantyczna idea Ameryki jako tygla narodów – pisze
Edwin Black – to
mit”.
Wielu nowo przybyłych długo trzymało się
razem, osiedlali się w swoich dzielnicach, albo wędrowali
wespół po kraju, w poszukiwaniu
złota i pracy.
Naukowcy, ekonomiści i lekarze
przygotowywali tezy, którymi można by ugodzić
nowych obywateli.
Lothrop Stoddart, jeden z czołowych eugeników, pisał
o hordach z krajów alpejskich, a także o żywiole z Azji,
takim jak Lewantyńczycy i Żydzi.
Według Harryego Laughlina dziesięć procent ludności
kraju miało być pozbawionych prawa
do rozmnażania.
Na pierwszy ogień poszli Indianie i Murzyni. Wzięto się
także za upośledzonych.
I oto czytam, że w kwietniu 2003 roku w Północnej
Karolinie zniesiono prawo, które w pewnych przypadkach
przewidywało przymusową sterylizację.
Ja też jestem oznaczony – popiół czarno-białych
jaskółek lśni na moich
epoletach.
Mówmy; idźmy spać
Ja,
któremu słowa z trudem przechodzą przez usta,
nie mogę tobie zabronić,
do mnie,
mówić.
Dlatego pisz do mnie te swoje mosty z papieru,
chodź po nich po swojemu
i mam nadzieję
uważnie.
A na razie – mówię – idźmy spać. Może nam się
tutaj przyśni coś
prawdziwego.
Może,
w końcu,
ktoś do nas, cały swój ból,
powie.