Nie żyje Stanisław Leon Machowiak. W komnacie u Boga – jest już z ukochaną żoną Zofią…

„Idę krok za krokiem po pas

czarną ziemią żrenic

na wystygłych głazach powiek

wiatr zapala ogniska drzew”

(Stanisław Machowiak

Z ogromnym smutkiem zawiadamiamy, że rano 9 marca 2019 roku

zmarł św. p. Stanisław Leon Machowiak,

nasz Kolega – członek Wielkopolskiego Oddziału
Związku Literatów Polskich,

KAWALER ORDERU UŚMIECHU.

Pogrzeb odbędzie się 13 marca 2019r. o godzinie 11.00 na cmentarzu parafialnym w Poniecu, ul. Krobska 26.

Przed pogrzebem o godz. 10:30 wspólnie odmówimy Różaniec

Rodzinie zmarłego składamy wyrazy serdecznego współczucia.

Cześć Jego Pamięci !

foto: Staszek z żoną Zofią

św. p. Stanisław Leon Machowiak

Urodził się 8 maja 1935 roku w Luboni (powiat leszczyński). W czasie okupacji utracił wzrok. Po ukończeniu szkoły podstawowej przeniósł się do Poznania, gdzie pracował jako robotnik w Spółdzielni Inwalidów Niewidomych SINPO.  Pracując ukończył szkołę średnią i studia wyższe na UAM w Poznaniu.  Od 1975 do 1989 roku pracował jako nauczyciel w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Owińskach.

Jest autorem 20. tomików poetyckich i czterech tomików wierszy dla dzieci, współautorem pięciu antologii poetyckich.  Debiutował w 1963 roku wierszami w warszawskim piśmie Weteran. Pierwszy zbiór wierszy Noce za słońcem ukazał się w roku 1982, nakładem wydawnictwa Czytelnik.

Następne tomiki poetyckie, m.in.: I było światło (Warszawa 1986), Tak ich zapamiętałem (Poznań 1988), Jak krzyk milczenia (Poznań 1990), Słowem – światłem (Poznań 1991), Niech milczą słowa (Goślin 1992), Światło zapisane (Goślin 1992), Góry nad górami (Poznań 1993), Tak ich zapamiętałem i kontynuacja cyklu pod zmienionym tytułem: Epitafia (Poznań 1993), Światło przed słowem (Poznań 1994). poezje wybrane: Do światła (1998), Góry jak ołtarze (2007), Między żywiołami,  Psalmy (2014), Psalmy o cierpieniu (2016),  wybór wierszy Ze światłem oraz dwa tomy prozy: Listy bez odpowiedzi i Podniesiony z kolan.

Napisał sporo pieśni religijnych, które – z muzyką różnych kompozytorów – śpiewane  są podczas nabożeństw w kościołach.

W Zakładzie Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych wydał wybór wierszy i biografię „Oczyma duszy”, na dwóch kasetach. Jego „Psalmy” czytali wybitni aktorzy: Wiesław Komasa i Andrzej Lajborek.

Tłumaczony na język niemiecki, rosyjski, ukraiński, białoruski, grecki, ormiański, szwedzki, francuski, czeski, bułgarski, włoski i esperanto.

Autor książek dla dzieci: W mieście ratuszowych koziołków (Poznań 1990) i Święci wśród nas (Poznań 1992), W królestwie wichrów – baśnie, Dzieciom myszki i ptaszki niosą wiersze i fraszki oraz Miasto w trójzębie Neptuna.

Będąc pensjonariuszem DP w Chumiętkach 0d 2016 roku był redaktorem cyklicznego pisma kulturalnego „Jesienna przystań”.

Laureat nagrody R. Milczewskiego- Bruna, przyznawanej przez warszawski miesięcznik Okolice i Nagrody im. Jerzego Szczygła, przyznawanej przez Centralny Związek Spółdzielni Niewidomych.

Za swoją twórczość otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, Zasłużonego Działacza Kultury, Honorową Odznakę Miasta Poznania, Za zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego i Srebrną Odznakę Polskiego Związku Niewidomych.

24 maja 2011 roku odznaczony medalem: „Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego”.

Na wniosek dzieci poznańskich szkół w roku 2000 otrzymał tytuł KAWALERA ORDERU UŚMIECHU.

 

(Stanisław Machowiak, tomik dla dzieci: W mieście ratuszowych koziołków)

STARY RYNEK

Gdzie są Koziołki – pytają dzieci.

Ja o Koziołkach wam napiszę.

Popatrz na wieżę , tam orzeł śieci!

Spróbuj się wsłuchać w Rynku ciszę!

 

Tu samochody weselne jadą,

z towarem także, tylko dostawcze.

Wycieczki krztuszą się oranżadą,

obok emeryt siedzi na ławce.

 

Bamberka stoi i tylko czeka

kiedy przewodnik o niej opowie,

liczni turyści przyszli z daleka,

spróbuj przysłuchać się obcej mowie.

 

więcej:

z archiwum wlkpzlp Danuty Bartosz

 

db