Biało-Czerwona. Niepodległa!

Obraz może zawierać: 10 osób, uśmiechnięci ludzie, ludzie stoją i w budynku

25 października 2018 roku uczniowie klasy teatralnej 20 Liceum Ogólnokszałcącego im. K.I. Gałczyńskiego w Poznaniu wystąpili w Sali Malinowej Pałacu Działyńskich w spektaklu   pt. „Biało – Czerwona”. Zainaugurowano w ten sposób wieczorny niepodległościowy program II Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej POZNAŃ-PIŁA-KALISZ, której repertuar przewidywał:

g.18:30 – 20:30 Pałac Działyńskich, Sala Malinowa. Poznań –Stary Rynek 78.– „Biało-czerwona”, Niepodległa, spektakl teatralny „Scena Młodych” – uczniowie XX LO im. K.I. Gałczyńskiego w Poznaniu. Realizacja i scenariusz: Magdalena Rusak, Barbara Plucner.

– Wykład prof. dra hab. Jarosława Liberka – „Pisarz wobec normy językowej, czyli między akceptacją konwencji a jej ciągłym naruszaniem“.

– Wykład prof. dra hab. Beaty Sommerfeld – „Współczesna poezja niemieckojęzyczna  i korespondencja sztuk“. Prezentacja antologii dwujęzycznej.

– Witold Zakrzewski – Narracje w malarstwie.

g.22:00 – Wielojęzyczna spotkanie poetów pod pomnikiem Adama Mickiewicza.

O g. 18:30– w rytmie poloneza uczniowie – artyści szkoły obecnego na sali dyrektora 20 LO – pana Lechosława Rybki, wyszli na scenę w kreacjach z początku XX wieku.  Piękne, wytworne damy, przystojni, eleganccy kawalerowie, a wśród nich jedna bialo-czerwona skromnie ubrana sierotka –  jak kopciuszek z bajki –popychana, lekceważona,obśmiana. niechciana, obca – jej kraj został wymazany z mapy świata. Jej podróż do ojczystego domu trwała 123 lata.

Biało – Czerwona, zrealizowana przez wychowawczynie, panią Magdalenę Rusak oraz Barbarę Plucner, wg własnego scenariusza.  Treść stanowią najważniejsze w naszej historii wydarzenia: utrata niepodległości, rozbiory, powstanie wielkopolskie, a wreszcie odzyskanie wolności w 1918 roku. Ten eliptyczny przekaz pełen symbolicznych treści dopełniają polskie pieśni patriotyczne z rodu niosących bunt i płomień.

Klamrę kompozycyjną stanowi polonez, którego akordy otwierają dramat „Pożegnania Ojczyzny”, a zamykają wzruszające frazy triumfalnego poloneza Wojciecha Kilara zwiastującego jej odrodzenie.

Premiera spektaklu”Biało-Czerwona”  odbyła się w czerwcu 2018 roku podczas XXII edycji Lednickiej Wiosnny Poetyckiej, w której Wielkopolski Oddział ZLP i Fundacja Literacka Jak podanie ręki byli zaproszeni przez organizatorkę festiwalu – p. Stanisławę Łowińską do współorganizacji wydarzenia.

Siłę artystycznego przekazu zdarzeń spotęgowały dwa miejsca premiery etiudy. Pierwsza odbyła się 9 czerwca w Wielkopolskim Parku Etnograficznym w Dziekanowicach. W miejscu „skąd nasz ród”, a po raz drugi 25 października w Poznaniu, w miejscu, w którym niedaleko Pałacu Działyńskich, na Ostrowie Tumskim, w katedrze pochowani są pierwsi Piastowie – Mieszko I, Bolesław Chrobry.

Tym poetyckim przekazem spektakl  wpisał się w święto poezji od 22 lat obchodzone w Muzeum Początków Państwa Polskiego na Lednicy i II Międzynarodową Konferencję  POZNAŃ-PIŁA-KALISZ.

Spektakl jest w pełni autorską realizacją projektu powstałego z okazji 100. rocznicy  odzyskania Niepodległości, a wpisany w niezwykłe historyczne miejsca, stał się syntezą polskiego dramatu, nadziei, wiary i radości, a w końcu zwycięstwa.

Wiaro i Nadziejo, Kulturo i Sztuko! –  tyś jak krzyż głęboko wkopany w ziemię, żeby się nie zachwiał. Gdybyś nie ty, gdzie byłaby teraz Polska?

Z uwagi na to,że ścieżka dźwiękowa październikowego spektaklu zawiera zakłócenia prezentujemy prawykonanie z  czerwca b.r.

W samo południe (temp.prawie 30 st.), w Wielkopolskim Parku Etnograficznym pokazany został patriotyczny spektakl Sceny Młodych z XX LO im. K.I. Gałczyńskiego w Poznaniu p.t. „Biało-Czerwona”.

Spektakl kończy się wierszem Władysława Bełzy:

KTO TY JESTEŚ? POLAK MAŁY…

— Kto ty jesteś?
— Polak mały.

— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swymi.

— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.

— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę!

— Coś ty dla niej?
— Wdzięczne dziecię.

— Coś jej winien?
— Oddać życie.

 

oprac. Danuta Bartosz