Wieści z Grecji…
II Międzynarodowa Konferencja Poetycka w Poznaniu
Παγκόσμιο Φεστιβάλ Ποίησης τού Poznan 2018
Wróciłem dzisiaj z rozskrzydlonego, poetyckiego Poznania, centrum kultury i poezji o zasięgu światowym.
Poeci z różnych zakątków świata, w tym i z naszej śródziemnomorskiej Hellady, zebrali się słuchać, szanować i komunikować z innymi.
Dwie wydrukowane antologie (francusko-polska i polsko-niemiecka), a także liczne działania na uniwersytecie, w szkołach, akademiach i bazarach wskazywała na wielkość poezji i literatury dla współczesnych społeczeństw.
Gościliśmy m.in: w pilskiej akademii wojskowej na spotkaniu o humorystycznym tytule «NIE Persona, Nie non grata». Pewien kadet na moje pytanie, „Co to jest poezja dla ciebie?” odpowiedział: „Poezja jest siłą i nadzieją!”. Byłem pozytywnie zaskoczony.
Wyobraźnia, radość komunikacji, uprzejmości i wysoki etos kulturowy dał tym spotkaniom świat poezji, konotację wielokulturowości, tolerancji, wolności i demokracji.
Muszę pochwalić efektywność organizacji, gościnność, cierpliwość, wytrwałość i niesamowitą siłę wielkiej polskiej poetki Danuty Bartosz, która pokazała po raz kolejny, że wyrafinowana Poezja jest nieodłączna od moralności i miłości. Jestem wdzięczny Danucie Bartosz, która każdemu z nas pomogła wylądować w pełni natchnionym, i mam nadzieję, że już zawsze… c zeka na nas w cudownym Poznaniu.
Wspaniały muzyk, kompozytor i niezwykły poeta Ares Chadzinikolau, syn grecko-polskiego poety Nikosa Chadzinikolau – który teraz spoczywa na cmentarzu w Alei Zasłużonych, pełen miłości i przyjaciół, kolegów poetów, rodaków z całego świata – zapala świecę pod pomnikiem Ojca, podpisanym: «Poeta». Cóż więcej można powiedzieć? Tylko Arystokracja Ducha jest autentyczna i trwa dłużej, niż nasze przemijające życie.
Nie mogę się doczekać, przez kolejne dwanaście miesięcy, by spotkać się ponownie w tym – jak marzenia senne – bajkowym otoczeniu. Słuchać i korzystać z mądrości młodzieży szkolnej, która bez trudu recytuje wiersze w różnych językach.
Dlatego jest nadzieja dla świata, gdy tyle osób pisze poezję, recytuje i czyta wiersze w oryginale i tłumaczeniu, i rozpowszechnia je wszędzie, nawet na bazarach…
Konstantinos Bouras
Przedruk artykułu w kilku greckich ważnych magazynach literackich.
Między innymi:
więcej: Bouras
Γύρισα σήμερα με αναπτερωμένο ηθικό από το πολωνικό Πόζναν, κέντρο πολιτισμού και Ποιήσεως με παγκόσμια ακτινοβολία. Ποιητές από διάφορες άκρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της μεσογειακής Ελλάδας μας, μαζεύτηκαν για να ακούσουν, να σεβαστούν και να επικοινωνήσουν με τους άλλους.
Δύο τυπωμένες ανθολογίες (στα πολωνικά-γαλλικά και στα πολωνικά-γερμανικά), καθώς και πολυάριθμες δράσεις σε πανεπιστήμια, σχολεία, ακαδημίες και λαϊκές αγορές (!!!) ανέδειξαν την ποίηση σε θέμα αιχμής για τις σύγχρονες κοινωνίες.
Σε μια στρατιωτική Ακαδημία με τον χιουμοριστικό τίτλο Persona «nie» non grata (Περσόνα «όχι» νον γκράτα) ένας δόκιμος πεζοναύτης ετοιμοπόλεμος στην ερώτησή μου «τι είναι για εσάς ποίηση;» απάντησε: «Η Ποίηση είναι Δύναμη κι Ελπίδα!!!». Εξεπλάγην ευχαρίστως.
Η φαντασία, η χαρά της επικοινωνίας, η ευγένεια και το υψηλό πολιτιστικό ήθος έδωσαν σε αυτή την Παγκόσμια Ποιητική συνάντηση μια χροιά πολυπολιτισμικότητας, ανεκτικότητας, ελευθερίας και δημοκρατίας.
Οφείλω να εξάρω την αποτελεσματικότητα στη διοργάνωση, την εγκάρδια φιλοξενία, την υπομονή, την επιμονή και την εκπληκτική αντοχή της μεγάλης Πολωνίδας ποιήτριας Danuta Bartosz που έδειξε για μια ακόμα φορά πως η Υψηλή Ποίηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ήθος και την αγάπη. Danuta Bartosz σε ευγνωμονούμε όλοι εμείς της γης οι εμπνευσμένοι κι εύχομαι να είσαι πάντα εκεί και να μας υποδέχεσαι στο υπέροχο Πόζναν.
Σημαντικός μουσικός κι αξιόλογος ποιητής ο Άρης Χατζηνικολάου, γιος του αείμνηστου Έλληνα ποιητή της Πολωνίας ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ που αναπαύεται τώρα στο κοιμητήριο απολαμβάνοντας την αγάπη και την αναγνώριση φίλων, ομοτέχνων, συμπατριωτών και όλου του κόσμου που ανάβει ένα κερί κάτω από το άγαλμά του με τον τίτλο «Poeta». Τι περισσότερο να ελπίσει κανείς; Η αριστοκρατία τού Πνεύματος είναι η μόνη αυθεντική και διαρκεί περισσότερο από τις πρόσκαιρες ζωές μας.
Ανυπομονώ να περάσουν δώδεκα μήνες και να ξαναβρεθώ σε αυτό το ονειρικό, παραμυθένιο περιβάλλον, ακούγοντας κι απολαμβάνοντας νέα παιδιά να απαγγέλλουν ποιήματα σε διάφορες γλώσσες.
Γιατί ΝΑΙ υπάρχει ελπίδα για τον Κόσμο όσο γράφονται και διαβάζονται, μεταφράζονται και κυκλοφορούν ποιήματα παντού (ακόμα και στις λαϊκές αγορές).
Με ευγνωμοσύνη,
Κωνσταντίνος Μπούρας
