Andrzej Tchórzewski – wiersze pełne skalistych wzruszeń…
Psychologia roślin
Podlej kwiaty
skoro nie możesz podlać świata
na którym żyjemy coraz
podlej
w jakiejś zakładce
jako zakładnicy wciąż
chichoczącego Demiurga
Warszawa 2018
x x x
ten który kocem okryje cierpiących
będzie nowym gigantem
wziętym z Gilgamesza
Byt nasz – niepewny, dusza wędrująca
pełna skalistych wzruszeń
a może nie dusza lecz kha
nędzna jej replika zmyślona
przez starożytnych piorących w Nilu
szaty i marzenia.
x x x
Nicość i Nieskończoność
to dwa skrzydła Ptaka,
który nas dźwiga
ku krainie Śmierci
(25.11.2014)
x x x
Wybaw nas od Znanego – błagają kapłani –
bo z Nieznanym sami sobie poradzimy,
naturalnie, Panie przy Twym wsparciu.
Po prostu; wchodząc w krąg milczenia
albo zagęszczając Promienie.
(2016)
ANDRZEJ TCHÓRZEWSKI
Andrzej Tchórzewski (ur. 18 maja 1937 w Lublinie) – polski poeta, eseista, krytyk literacki, dramaturg, autor słuchowisk i tłumacz poezji i prozy z kilku języków (angielski, gruziński, hiszpański, portugalski rosyjski, ukraiński i włoski). M.in. jest jednym z pierwszych tłumaczy E. Pounda i Edwarda Estlin Cummingsa, (znanego jako E.E. Cummings lub e.e. cummings).
Pracował jako dziennikarz i specjalista ds. przekładów, m.in. w wydawnictwach: „Iskry” i „Czytelnik” oraz przez wiele lat współredagował miesięcznik „Poezja” (1975-1990). Pracował również w Polskim Radiu w redakcji hiszpańskiej.
Absolwent Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
W latach 1939-1942 przebywał w Rumunii. Od 1955 roku mieszkał w Warszawie.
Debiutował w 1955 r. na łamach czasopisma „Kamena” jako poeta. W latach 1966-1968 mieszkał w Stanach Zjednoczonych[1].
Od 2015 roku, wraz z Aldoną Borowicz, jest fundatorem prywatnej nagrody poetyckiej ”Zamiast recenzji”, przyznawanej młodym poetom do 30. roku życia.
Jest laureatem wielu nagród w konkursach literackich, m.in. Nagrody Młodych w 1957, Nagrody im. W. Hulewicza za całokształt twórczości i Nagrody Bemowskiej (Gminy Warszawa-Bemowo) w 2002 roku.
Od marca 1961 roku do 31 grudnia 2006 roku był członkiem Oddziału Warszawa Związku Literatów Polskich.
- Wnętrze kwiatu (Iskry 1960),
- Dłoń dotyku (Pax 1963),
- Wosk na ucztę (Wyd. Lub. 1969 r.),
- Prostota (Wyd. Lub. 1980 r.),
- Reportaż z wieży Babel (PIW 1881 r.),
- Rok Święty (KAW 1986 r.),
- Haiku (Polska Oficyna Wydawnicza 1999 r.,
- Haiku (II wyd. internetowe, Wydawnictwo: Tower Press, 2001 r.),
- Kronika żywego dnia (Przedświt 2002r.),
- Na piasku chwili (Wyd. Atut 2003),
- Wiersze z różnych kobiet (Wyd. Arwil 2007 r.),
- Bóg – Mara – Sen (Wyd. Astra, Łódź 2007 r.),
- Chroniąc oczy przed korozją. Wybór poezji. (Wyd. A. Marszałek, Toruń 2012 r.).
- Z Poczekalni na Parnas (eseje o poezji polskiej) – (Wydawnictwa Adam Marszałek, Toruń 2005 r.),
- „Miedza & miecz”,(Wydawnictwo ARWIL 2010 r.)
- Ponadto publikował swoje utwory i przekłady obcej poezji w wielu czasopismach i antologiach.
- Otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Młodych w 1957 wraz Markiem Hłaską, Ernestem Bryllem i Romanem Śliwonikiem, a także Nagrodę im. Hulewicza za całokształt twórczości oraz nagrodę literacką Gminy – Warszawa Bemowo za całokształt twórczości. Stypendysta Funduszu Promocji Twórczości przy Ministerstwie Kultury.
db