Andrzej Janusz Stanisławski – piórem, pędzlem i słowem w gwarze poznańskiej!

Napisano Maj 16, 2017Maj 17, 2017 przez admin

Zapraszamy na wystawę prac malarskich Andrzeja Janusza Stanisławskiego – artysty malarza, poety – „optymalnego fraszkopisarza” i poznańskiego gawędziarza. Wystawa jego prac odbędzie się 20 maja 2017 r. o godz. 18:00, w siedzibie Stowarzyszenia Dom Trzeźwości w Poznaniu, ul.Mielżyńskiego 24. Gospodarz – autor wystawy poczęstuje nas chlebem ze smalcem i ogórkiem, a także zabawi fraszkami i historyjkami w gwarze poznańskiej. Uczta dla ciała i ducha!

Kto nie zdoła dotrzeć na wernisaż (sobota 20 maja) może szukać szansy obejrzenia w terminie do 8. czerwca (w godzinach pracy Stowarzyszenia).

Andrzej Janusz Stanisławski

Debiut literacki tomikiem poetyckim pt. Garściami (2012) po ponad 40 latach od udanego startu w konkursie Głosu Wielkopolskiego w 1973 roku.

Spod jego pióra wychodzą najmilsze mu fraszki, aforyzmy, bajki, limeryki – a więc krótkie, najczęściej o zabarwieniu satyrycznym, miniatury poetyckie.

W roku 2013 wydaje drugi swój tomik pt. ”Gdy temat ważki… Garściami 2”. Publikuje w prasie i czasopismach.

W „dorobku” malarskim liczne wystawy, najczęściej o charakterze zbiorowym. Do najważniejszych zalicza wystawy malarstwa nieprofesjonalnego w CK Zamek w Poznaniu i międzynarodowe targi sztuki dla pracowników pocztowych jakie odbyły się w Hanowerze.

Ze swoimi tomikami bierze udział / a bywa, że towarzyszą temu jego obrazy/ w rozmaitych happeningach , festynach i rozlicznych spotkaniach autorskich.

A. J. Stanisławski pisze o sobie:

„Ur. 27.7.1948r., zm.: data (pociesza się) jeszcze nieznana…

to poznaniak, który przez kilkadziesiąt pierwszych lat życia kręcił się głównie po łazarskim fyrtlu – między ul. ul. Głogowską, Kolejową, Gąsiorowskich i Hetmańską… z „centrum” przy ul. Łukaszewicza 23 gdzie się urodził i mieszkał.

Dopiero od roku 1997 można go częściej spotkać w pobliskim Suchym Lesie.

Maluje od niepamiętnych czasów. Wraz z żyłką do sztuk plastycznych, równie naturalnie co i bezwiednie w jego życiorysie zaznaczają swoje miejsce języki – polski i swojski. Ten ostatni to mowa podwórka, ulicy, Rynku Łazarskiego, również – domu.

Pierwsze więc były słowa (oczywiście nie tylko gwarowe), potem dopiero – ołówek i pędzel… Jako trzecie pojawiło się uświadomienie – czym jest obraz, czym wiersz… Radością, satysfakcją, czasem i… męką!!

Życiorys banalnie zwyczajny. Dzieciństwo, edukacja – aż do (niech zabrzmi dumnie) – magisterium. No i praca zawodowa – Poczta. A wszystko poprzeszywane tymi „żyłkami”… które choć niby nie dominują, ale ciągną jak magnes! Tyle lat minęło, a one – są! Przetrwały i uparcie prowadzą…

Aforystycznie mówi …tworząc wypowiadam siebie…”

Kazimierz Dolny – akwarela 26,5 x 40,5 1980r	Martwa natura z cyniami – olej, płyta pilśniowa 46 x 55, 1991r
Na plaży w Łazach – akwarela, 22 x 32, 1995r	Magia zamarzniętego jeziora – Jezioro Góreckie – olej, płyta pilśniowa 50 x 65, 1992r
Nenufarowy zakątek – olej, płótno 55 x 65, 1995r	Cerkiew w Banicy – pejzaż – olej, akryl, płótno 56 x 70, 2012r
Tańczące dziewanny – olej, akryl, technika mieszana, płótno 70 x 50, 2013r	…iść Jego drogą… – akryl, olej, tech. mieszana, płótno 63 x 43, 2014r