„Rondel Poetycki” w Borispolu na Ukrainie
Na zaproszenie Prezesa Związku Pisarzy Ukrainy, Michaiła Sidorżowskiya, uczestniczyłam w trzeciej edycji Międzynarodowego festiwalu Rondel Poetycki „На берегах альти”.
Brało w nim udział ponad 40. pisarzy z Ukrainy i sześciu literatów z Polski: Urszula Zybura i Danuta Bartosz z Wielkopolskiego Oddziału ZLP, Paweł Kuszczyński i Izabela Kalina Zioła z Poznańskiego Oddziału oraz z Dolnośląskiego Oddziału ZLP Kazimierz Burnat i Zbigniew Niedźwiecki. Świetna organizacja festiwalu, wiele wrażeń, wielu nowych przyjaciół. Organizatorami rondeliany byli: Michaił Sidorżewskij – prezes Zarządu Związku Pisarzy w Kijowie, Mer miasta Borispila – Anatolij Fedorchuk Solowyowycz, a przede wszystkim Mykoła Borowko- poeta, prorektor i nauczyciel Międzyregionalnej Akademii Zarządzania. Festiwal trwał od 11 do 13 maja 2017 roku.
Rondel Poetycki w Polsce, w przeciwieństwie do Ukrainy, nie jest zbyt popularny.
Rondel – jest to utwór wywodzący się z poezji starofrancuskiej, składa się z ośmiowersowych strof, a jego charakterystyczną cechą jest układ rymów (abaAabaB) i trzykrotne powtarzanie określonych wersów. Późniejsze modyfikacje – mniej rygorystyczne zezwalają na trzy strofy złożone zwykle z 12–15 wersów o 2 rymach; dwa pierwsze wersy powtarzają się w środku i na końcu układu i zawierają najczęściej puentę.
Własną wersję rondelu – roundel – wypracował angielski poeta Algernon Charles Swinburne. W Polsce „zabawę” w rondele stosowali mi.in.: Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowąa Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński.
Jak się okazało, goście z Polski nie znali zasad tworzenia tego rodzaju twórczości. Z uwagi na to, że konferencja trzydniowa podporządkowana była tylko i wyłącznie tej formie wypowiedzi – na krótko przed wyjazdem – zostaliśmy zobowiązani do napisania przynajmniej jednego wiersza podporządkowanego tym zasadom. Okazało się, że poradziliśmy sobie.
Zapytana przez ucznia: jak długo pisałam mój bardzo krótki wiersz w tej formie – zgodnie z prawdą odpowiedziałam, że 15- 20 minut. O tym, ze mam napisać rondel poetycki dowiedziałam się w przededniu wyjazdu. Dlatego wiersz nie jest przemyślany, chociaż na festiwalu wyraźnie został zauważony, być może przez proste powtórzenia?
Czy potrafimy zaszczepić tę formę wypowiedzi w Polsce, pokaże najbliższy czas…
Danuta Bartosz:
***
Czy tędy, czy owędy
żyć dalej trzeba będzie.
Słowo ty jesteś wszędzie,
Po wenę iść którędy?
Jeśli myśl biegnie wszędy
jak ją zatrzymać w pędzie?
Czy tędy, czy owędy
żyć dalej trzeba będzie.
Więc pójdę gdzieś tamtędy
by złapać wenę w pędzie,
Wers zrodzi się w obłędzie,
wszak świat jest też obłędny,
Czy tędy, czy owędy.
żyć dalej trzeba będzie
Spotkanie autorskie Danuty Bartosz
Wypełniając program festiwalu byłam 12 maja na spotkaniu autorskim w Zespole Szkół gimnazjalno-licealnych „Perspektywa” w Borispilu (1500 uczniów). Miałam przyjemność spotkać się z 160-180. uczniami i gronem nauczycielskim zespołu szkół „Perspektywa”.
Pani Dyrektor Szkoły Chernitsky Antonina i stuosobowa kadra nauczycieli wiedzą co znaczy powołanie do zawodu. Szkoła znana jest na terenie Polski. Jej uczniowie bez nostryfikacji świadectw mogą kontynuować naukę w Polsce. Jest to ewenement wynikający z bardzo wysokiego poziomu programu tego ogromnego kompleksu edukacyjnego – borispilskiej szkoły.
Na zdjęciu Pani Dyrektor Antonina Chernitsky.
Bardzo dziękuję Pani Dyrektor za realizację jakże profesjonalnego programu, który zaprezentowała młodzież szkolna podczas spotkania ze mną. Dziękuję także za wybitnych tłumaczy Elżbietę i Jurka (Юрий Заславский) – uczniów drugiej klasy języka polskiego w tamtejszym Liceum. Byłam mile zaskoczona ich refleksem, pamięcią i inteligencją, a przede wszystkim znajomością języka polskiego. Na żywo bowiem tłumaczyli mój biogram, poezję i wywiad, który prowadziły uczennice Szkoły. Poetka z Poznania wyjątkowo ciepło przyjęta, wszak młodzież borispilska jest pełna taktu, kultury i empatii poetyckiej. To dobry znak.
(-) Danuta Bartosz
więcej:
http://perspektuva.com.ua