Anna Santoliquido o IX MKP w prasie włoskiej.
Danuta Bartosz
„Publikacje fundacji 2025”
Anna Santoliquido po powrocie z Poznania do Bari poinformowała prasę włoską o swoim udziale w IX Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej w Poznaniu i Tarnowie Podgórnym, która odbyła się od 17 do 20 września 2025 roku. Jej mąż Antonio (dziennikarz i fotografik) ad hoc relacjonował przebieg konferencji na bieżąco – pokazując nam media, w których informacje z kolejnych punktów programu konferencji były przez niego prezentowane w Bari i lokalnych mediach,
Annę Santoliquido miałam okazję zapoznać na Międzynarodowym Festiwalu Poezji w Strudze w 2012 roku. Struga, to miasto Macedonii, położone nad rzeką Czarny Drin, która nie mając własnego źródła, wypływa z północnego brzegu Jeziora Ochrydzkiego. Fantastyczny widok, zwłaszcza z okna hotelu dla gości festiwalu blisko zaułku mostu rzeki łączącej się z jeziorem. Od 1962 roku w Strudze odbywa się coroczny festiwal poetycki „Strużańskie wieczory poezji”. Poeci z różnych krajów rywalizują tu o „Złotą Koronę”, ze szczerego kruszcu, zaś wydawcy macedońscy o nagrodę im. Braci Miladinow. Struga, nieprzypadkowo nazywana jest stolicą światowej poezji, czy też „kuźnią noblistów”. Festiwal corocznie przyznając wybranemu poecie „Złoty Wieniec” za najlepszy tomik poezji – wykreował czterech noblistów, są nimi: Josif Brodski, Eugenio Montale, Pablo Neruda i Seamus Heaney.
Współpraca literacka z włoskimi pisarzami jest kontynuacją polsko-włoskich relacji i tradycji, zaczynając od królowej Bony Sworza. Jest na to wiele dowodów., np. Bari, włoskie miasto, które jest wyjątkowo bliskie dla Polaków. Relacje polsko włoskie powstały dzięki księżnej Bari, która w 1518 roku poślubiła króla Polski Zygmunta I Starego zostając królową Polski. Bona odebrała solidne i staranne wykształcenie. Uczyła się między innymi prawa, historii, teologii, czytała dzieła filozoficzne. Jej nauczycielem był Crisostomo Colonna, członek Akademii Pontana, a nad jej wychowaniem czuwał również Antonio Galateo. Bona poznała dzięki nim dzieła Wergiliusza, Cycerona i ojców Kościoła, nauczyła się wypowiadać w uczony sposób, posiadła również wiedzę z zakresu historii, prawa, administracji i teologii. Słynęła z erudycji i umiejętności pięknego wysławiania się. Znała łacinę i język hiszpański. Potrafiła grać na kilku instrumentach, polować i jeździć konno. Przez 38 lat była w Polsce, a następnie wyjechała z powrotem do Bari. Niestety, w następnym roku została śmiertelnie otruta.
Została pochowana w Bazylice św. Mikołaja w Bari;.
Nagrobek w Bari powstał na zlecenie Anny Jagiellonki, córki Bony. Jego koncepcję stworzył Tomasz Treter, rodem z biednej mieszczańskiej rodziny z poznańskiego Chwaliszewa, a zarazem sekretarz kardynała Stanisława Hozjusza oraz kanonik rzymskiej bazyliki Santa Maria in Trastevere. Dla przyjemności (!) pisał poezje, rysował i malował. Pomnik według jego projektu wykuli rzeźbiarze Andrea Sarti, Francesco Bernucci i Francesco Zagarella. W rozbudowanej architektonicznej oprawie widzimy klęczącą Bonę, której po bokach towarzyszą figury dwóch świętych: Mikołaja, patrona Bari, oraz Stanisława, patrona Polski. Poniżej są jeszcze półleżące kobiece postaci trzymające tarcze herbowe: alegorie Królestwa Polskiego i księstwa Bari..
więcej: foto: Bazylika św. Mikołaja
Codzienny samolot do Bari (z Warszawy, Krakowa, Wrocławia i Poznania) jak zwykle kompletnie wypełniony pasażerami z Polski. Turyści jadą na kilka dni do Bari, poznać jego wyjątkowe piękno, spotkać się z królowa Polski w jej Zamku. Utworzone specjalnie dla niej muzeum dokumentuje jej życie i pamiątki, zebrane po królowej.
Więcej; Wikipedia Bona Sforza d’Aragona (ur. 2 lutego 1494 w Vigevano, zm. 19 listopada 1557 w Bari) – od 1518 królowa Polski i wielka księżna litewska, księżna Rusi, Prus i Mazowsza itd., księżna Bari i Rosano, spadkobierczyni pretensji do Królestwa Jerozolimy od 1524. Żona Zygmunta Starego, matka Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki.
oprac. Danuta Bartosz