SALON POETYCKI im. WINCENTEGO RÓŻAŃSKIEGO zaprasza na spotkanie z poezją ANDRZEJA OGRODOWCZYKA

„Powróćmy z długich samotnych podróży”- to tytuł książki poetyckiej Marka Słomiaka. Autor wrócił już z tej samotnej podróży. Dzisiaj Marek – poeta, chodząca encyklopedia wiedzy o literaturze i środowisku twórczym Poznania, zaprasza na poetycką podróż w głąb poezji Andrzeja Ogrodowczyka.

SALON POETYCKI im. WINCENTEGO RÓŻAŃSKIEGO

„POEMACAFE”

zapraszają

Na spotkanie z poezją ANDRZEJA OGRODOWCZYKA ( 23.12.1952 – 8.09 2002).

Wspominać autora i Jego wiersze prezentować będą:

Jerzy GRUPIŃSKI,

Jarosław RUSIŃSKI,

Marek SŁOMIAK,

Agata Amelia WAWRZYNIAK,

Tadeusz ŻUKOWSKI.

Zapraszamy w dniu 21 września 2017 r. , o godz.18,30.

„PoemaCafe” Poznań, ul. Langiewicza 2.

 

Prowadzenie –  Marek Słomiak

Andrzej Ogrodowczyk (ur. 23 grudnia 1952 w Turku, zm. 8 września 2002 w Poznaniu) – polski poeta pokolenia „indywidualistów 1976-1989”, prozaik, eseista, krytyk literacki, dramatopisarz.

• Dzieciństwo i wykształcenie

Dzieciństwo i młodość spędził w Marianowie i Kowalach Pańskich w powiecie tureckim. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Kowalach Pańskich. Jako 14-latek pisał do „Świata Młodych” drobne artykuły poświęcone młodzieńczym zainteresowaniom i działalności szkolnej drużyny harcerskiej. W 1971 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Turku. W latach 1971-1972 był słuchaczem Studium Nauczycielskiego w Kaliszu. Od roku 1972 w Poznaniu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu(1977).

Praca zawodowa

Po uzyskaniu magisterium w roku 1977 podjął pracę w Zespole Szkół Rolniczych w Rokietnicy. Dalszą pracę kontynuował w Poznaniu. W latach 1982-1984 nauczyciel języka polskiego w jednej z poznańskich szkół podstawowych, w latach 1988-92 w Szkole Podstawowej nr 34 im. Wojska Polskiego w Poznaniu, następnie od 1992-94 w XXV Liceum Ogólnokształcącym im. Generałowej Jadwigi Zamoyskiej w Poznaniu. W latach 1997-99 wychowawca w Młodzieżowej Świetlicy Dworcowej. Prowadził warsztaty poetyckie min. w klubie „Zielone Pióra” Młodzieżowego Domu Kultury „Za cytadelą” w Poznaniu. Wykładowca Uniwersytetu Poezji Stowarzyszenia Jeszcze Żywych Poetów w Zielonej Górze. Juror młodzieżowych konkursów literackich, a w latach 90. także juror Turniejów Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce. W latach 2001-02 prowadził zajęcia fakultatywne o twórczości Samuela Becketta i Franza Kafki w poznańskiej Wyższej Szkole Języków Obcych.

Twórczość literacka

Debiutował w prasie w roku 1977 jako krytyk literacki, wkrótce zaczął także publikować wiersze min. na łamach periodyków „Nadodrze”, „Odra”, „Poezja”, „Miesięcznik Literacki” i „Nowy Wyraz”. Jedno z pierwszych opowiadań „Wśród snu”, ukazało się drukiem w almanachu młodej prozy wielkopolskiej „Prosto z młodości” (1980). Od lat 80. prowadził i publikował „Dziennik z wczoraj. Zapiski rowerowe”. Wiersze, eseje, szkice, recenzje, fragmenty prozy i dziennika publikował również na łamach „Integracji”, „Akcentu”, „W drodze”, „Przeglądu Powszechnego”, „Toposu”, „Radaru”, „Tygodnika Kulturalnego”, „Obrzeży”. Od 1990 był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a także w latach 1994-2002 współpracownikiem „Gazety Malarzy i Poetów” w Poznaniu. Jego eseje o malarstwie można znaleźć w katalogach do wystaw prezentowanych w poznańskich galeriach sztuki współczesnej (min. w Galerii Miejskiej „Arsenał”, a także w galeriach „Polony”, „R”, „Muzalewska”, także w Galerii Sztuki „Wozownia” w Toruniu i „Otwarta Pracownia” w Krakowie). Na krótko przed śmiercią związał się z Klubem Galerią „ZAK” w Poznaniu, gdzie miał prowadzić dyskusyjne spotkania literackie. Jest autorem niewydanych drukiem eseistycznych rozpraw o twórczości Witolda Gombrowicza i Samuela Becketta. Jego wiersze były tłumaczone na język niemiecki, rosyjski i węgierski.
W roku 1998 w kronice Klubu Piosenki Literackiej „Szary Orfeusz”, wpisał po swoim wieczorze autorskim:

Nareszcie zrozumiałem, że Piękno jest wszystkim dla czego warto żyć…

Wyróżnienia

Laureat min. konkursu poetyckiego „Zielona Waza” (1979), Turnieju Jednego Wiersza Wągrowieckich Warsztatów Poetyckich (1981), Konkursu Poetyckiego im. Romana Brandstaettera (1987). Poeta uwieńczony Laurem Klemensa Janickiego w ramach II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego (Poznań, 1994). Nagrodzony w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Zbigniewa Herberta „O liść konwalii” (Toruń, 1993,94,95) i w Konkursie Poetyckim „Cybisem inspirowane” (Brzeg, 1997). Wyróżniony w IX Turnieju Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce (1981), w Turnieju Poetyckim i Plastycznym „O Złotą Lampkę Górniczą” (Wałbrzych, 1982), w konkursie literackim „O Nagrodę Skrzydła Ikara” (Katowice, 1996) oraz w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Stanisława Grochowiaka (Leszno, 1996).

Publikacje

Autor tomów poezji:

• „Nie wszystko zostało skończone” (Kraków 1988)
• „Nieprzeźroczysta” (Warszawa 1989)
• „Jabłuszko Ziemi” (Poznań 1991)
• „Zanim pochłonie” (Poznań 1998)
• „Nazywałem się Franz Kafka” (Poznań 2000)

Współautor poetyckiej „antologii pięciu” (Roman Bąk, Jan Kasper, Andrzej Ogrodowczyk, Sergiusz Sterna–Wachowiak, Tadeusz Żukowski)

Ciekawostki

• Ciekawym zwyczajem w domu rodzinnym było czytanie przez ojca Edwarda na głos książek, najczęściej przygodowych. Wieczorami po skończonej pracy, do niewielkiego domku Ogrodowczyków zaglądali najbliżsi sąsiedzi i wraz z dziećmi słuchali niezwykłych opowieści. Swoisty rytuał zaczynał się od czyszczenia lamp naftowych.
• W Kaliszu podczas nauki w Studium Nauczycielskim zaczęła się jego fascynacja teatrem. Wraz z kolegami założył wówczas amatorski teatr „Skrót”, działający pod literacką opieką prof. Studiom Nauczycielskiego, Edwarda Polanowskiego.
• Jego pasją był alpinizm rowerowy. Przejechał jednorazowo, zimą, trasę długości 440 kilometrów.
• Autor „maszynki do robienia wierszy” – zabawy słownej, którą prezentował uczniom klas ósmych na lekcjach poświęconych poezji.

źródło: Wikipedia

 

MAREK SŁOMIAK

– urodził się w 1948 roku, w Poznaniu. W latach 1972 do 1974 był sekretarzem Zarządu Koła Młodych Poznańskiego oddziału ZLP, a od 1974 do 1977 Prezesem tegoż Koła Młodych… . W tym okresie m.in. z jego inicjatywy odbyło się „Sympozjum Młodej Poezji Województw Zachodnich i Północnych” w Chodzieży (1974 r.) oraz Ogólnopolska Wiosna Poetycka w Jarocinie (1975 r.).

W okresie od 1973 do 1978 był redaktorem naczelnym serii wydawniczej „Witryna Poetycka” ukazującej się w Poznaniu, nakładem OKS „Od Nowa”.

W roku 1978 zainicjował serię spotkań i wydawnictw noszących tytuł „Salon Poetycki u Marka”, która to seria wydawnicza i cykl imprez przetrwały do 1990 roku, z przerwą na stan wojenny od grudnia 1981 do 1983 r.

Od 1980 do 1983 był członkiem Rady Krajowej KKMP w Warszawie.

W latach 1988 do 1989 był Zastępcą Redaktora Naczelnego Pisma Literackiego Młodych „Tytuł” ukazującego się w Poznaniu

Debiutował w roku 1968 arkuszem poetyckim pt.”Próby liryczne”.

Ponadto wydał zbiory: „Czas” w 1974 r., „Wobec czasu” w 1975 r., „. . .a jednak o niej” w 1981 r., „Słowo „ w 1987 r. oraz książkę poetycką pt. „Powróćmy z długich samotnych podróży” w roku 2011. Jest laureatem wielu konkursów poetyckich m.in. „Konfrontacje 70″, „O beret Od Nowy”. W roku 1973 założył Grupę Poetycką „Od Nowa”, która definitywnie rozwiązała się w 1977 r. Publikował swoje poezje w Polskim Radio, Telewizji Polskiej (pr.II), w prasie literackiej i codziennej oraz najróżniejszych almanachach poetyckich. Obecnie jest korespondentem Miesięcznika Kulturalno – Społecznego „Teczka – Paris” (Teczka) ASSOCIATION „LES AMIS DE C.K.NORWID” w Paryżu.
Zygmunt Dekieret po spotkaniu autorski Marka Słomiaka napisał: „debiutował arkuszem poetyckim pt. „Próby liryczne” w roku 1968 CKSP ” Od Nowa”. Łatwo policzyć, że od tego momentu minęło 45 lat. Dzisiaj autor jest kopalnią wiedzy w odniesieniu do zdarzeń o charakterze historycznym, jak również tych bieżących, rozgrywających się na przeogromnej arenie poezji. Poeta recytował /bardzo pięknie/ swoje wiersze, w kolejności ich powstawania. Utwory dawno temu napisane i aktualne,  posiadają wspólny mianownik – delektowania się Słowem, Słowa przybliżaniem, otwieraniem jego tajemnych drzwi, wiodących do przeżywania piękna. Nie docenić Słowa poety, nie  uwewnętrznić jego melodii – to pozostawić drzwi na głucho zamknięte. To mocna, dojrzała poezja, nasycona filozoficzną mądrością, delikatna i jednocześnie drapieżna. To poezja ulotnej modlitwy i twardej walki o drugiego człowieka, przez roztaczanie wizji  piękna, które jest na wyciągnięcie ręki. Poezja o wielkim ładunku intelektualnym, wyobcowana z moralizatorstwa, zbędnej narracji czyniącej wiersz „przegadanym”. Utwory Marka Słomiaka unoszą odbiorcę w przeżywanie dzisiejszego dnia, przy maksymalnie wychylonym wahadle jutra”.