Witamy Piotra Prokopiaka w Wielkopolskim Oddziale!

Napisano Grudzień 30, 2022Grudzień 31, 2022 przez admin

Krytycy o Piotrze Prokopiaku:

Leszek Żuliński („()utsider”): W Szczecinku mieszka i tworzy Piotr Prokopiak, rocznik 73. Jest to jedna z najciekawszych postaci literackich swojej generacji. Wiedziałem o jego istnieniu od dawna, ale dopiero teraz miałem okazję przyjrzeć się bliżej temu, co robi (…) Myślę, że Piotr Prokopiak nie powiedział ostatniego słowa. Jego talent i intelekt da jeszcze znać o sobie. Ja trzymam kciuki (…)…

(…) Dla wszystkich tych, którzy czekali na kolejną publikację Piotra Prokopiaka, mamy bardzo dobrą wiadomość. Właśnie ukazał się zbiór, tym razem nie wierszy, ale – opowiadań. Najnowszy tom nosi tytuł „Trzecia piętnaście i inne opowiadania”.
Jaki jest najświeższy, jeszcze pachnący drukarnią zbiór? Uchylając rąbka tajemnicy można powiedzieć, że ze względu na formę utworów, zaskakujący. Nie zabrakło w nim jednak zawsze obecnych w twórczości Piotra Prokopiaka elementów filozofii egzystencjalnej czy wątków biblijnych. Nastrój opowiadań jest prawdziwie poetycki. Opisywana rzeczywistość, choć ujęta w ramy prozy, ukazana jest za pomocą języka pełnego metafor. Czytelnik ogląda przedstawiony świat przez pryzmat odnalezionych w pamięci obrazów, wspomnień i sennych marzeń.(…) (Sz) „Temat”

Z posłowia Leszka Żulińskiego: (…) Piotr proponuje nam poezję rozległych treści i horyzontów, a jego widzenie i przeżywanie świata jest poruszające dlatego, że wykracza poza egoistyczne ego i opowiada tyleż świat uniwersalny, co współczesny, konkretny. Opowiada z niesłychanym nerwem, czułością i mądrością.
Myślę, że Piotr Prokopiak wciąż pisze w cieniu i zasługuje na odkrycie. To nie jest jeden z tych „wielu zdolnych poetów”. On jest z tych najzdolniejszych, których powinniśmy jak najszybciej odkryć dla dobra obrazu, na jaki składa się poezja naszego czasu! (…)..

Joanna Markowska („Trzecia piętnaście i inne opowiadania”): (…) Tylko człowiek o dużej empatii i niesamowitej wyobraźni mógł stworzyć przepełnioną tyloma doznaniami prozę poetycką. Mieszanka niebanalnej umiejętności odbierania impulsów otaczającego świata połączona z magią sprawiła, że granica między rzeczywistością a fikcją zaciera się w niezauważalny sposób. Opowiadania zaskakują zjawiskami nadprzyrodzonymi. Zmuszają do refleksji nad sobą samym i otaczającym nas światem. (…)..

Wstęp do „Pastwiska losu” – Magdalena Szkudlarek: (…) Jakie są zatem najnowsze utwory Piotra Prokopiaka? To, podobnie do wcześniejszych tomów, poetycka przestrzeń, tętniąca religijnością i duchowością. To również ciekawy język i wyszukany sposób dobierania środków wyrazu; prostota i ukrywanie przesłania w licznych niedopowiedzeniach czy wręcz w urywanych myślach. (”’) Tak czy inaczej, warto do tej niełatwej poezji sięgnąć, chociażby ze względu na podjęcie próby odczytania jej uniwersalnych i niebanalnych sensów (…)…

więcej: Recenzje twórczości Piotra Prokopiaka

PIOTR PROKOPIAK

Rocznik 1973. Pochodzi ze Szczecinka. Debiutował w 2003 roku na łamach Brulionu Literackiego „Ślad” – piśmie słupskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Publikowany w „Autografie”, Miesięczniku Literackim „Akant”, Kwartalniku artystyczno-naukowym „Znaj”, Piśmie społeczno-kulturalnym „Miesięcznik”, Miesięczniku „Idź pod prąd”, „Poezji dzisiaj”, „Gazecie Kulturalnej”, „Pegazie Lubuskim”, „Twórczości”, „Tyglu”, „Protokole Kulturalnym”, „ReWirach”, „Золота Пектораль” oraz w prasie lokalnej. Swoje wiersze i prozę zamieszczał w licznych antologiach i czasopismach internetowych „PISARZE.PL”, „Helikopter”. Od czerwca do listopada 2018 roku powieść „Wzgórze Wisielców” (książkowe wydanie 2013r.) była drukowana w odcinkach na łamach „Gazety Szczecineckiej”. Jego poezję i prozę oprócz angielskiego tłumaczono na język grecki, ormiański, bułgarski, rosyjski, białoruski i ukraiński.

Badacz i miłośnik twórczości Bruno Schulza. W wydawanym we Lwowie „Nowym Kurierze Galicyjskim” opublikował artykuł pt. „Jestem z Drohobycza” (2022, nr 1 (389), s. 22–23).

Autor dwunastu książek:

POEZJA

Narodzeni z wiatru (Szczecinek 2007)

Przedcisze (Szczecinek 2008)

Pastwisko losu (Szczecinek 2009)

Homo Hereticus (Płock 2010)

Zanim pochwyci mnie atanda (Koszalin 2015)

Cmentarne miśki rozumieją czas (Koszalin 2017)

PROZA

Odsypiając przeszłość (Warszawa 2011)

Trzecia piętnaście i inne opowiadania (Szczecinek 2012)

Wzgórze Wisielców (Warszawa 2013)

Autystyczny las (Szczecinek 2019)

Uryna (Poznań 2020)

Петро Прокоп’як. На межінепривітногосвіту.(Iwano-Frankiwsk, 2022) – wybór poezji i prozy w przekładzie Switłany Bresławskiej na język ukraiński.

Петро Прокоп’як. Зелений манускрипт. (Брустури: Дискурсус, 2022) – opowiadaniaw przekładzieSwitłanyBresławskiejnajęzykukraiński

„Jestem z Drohobycza”

„Jestem z Drohobycza/ Я – з Дрогобича” (Poznań-Iwano Frankiwsk 2022)

Polsko-ukraiński projekt poświęcony uczczeniu pamięci Bruno Schulza.

Autorzy: Piotr Prokopiak i Switłana Bresławska

WYBRANE ANTOLOGIE

Contemporary Wites of Poland 2000-2014 (anglojęzyczna antologia współczesnych pisarzy z Polski), Wydawnictwo Dreamme Little City (USA), 2013

Przewodnik po zaminowanym terenie 2” (HELIKOPTER – antologia tekstów z lat 2016-2020), Wydawca: Ośrodek Postaw Twórczych (Wrocław 2021)

Ziemia nieobiecana – antologia prozy, Wydawca: Związek Literatów Polskich (Poznań 2020)

Jak podanie ręki (polsko-grecka antologia poezji współczesnej, Wydawca: Związek Literatów Polskich (Poznań 2015)

Jak podanie ręki (polsko-ormiańska antologia poezji polskiej), Wydawca: ARMAW (Erywań 2016)

Rozmowy przyjaciół (polsko-bułgarska antologia polskiej poezji), Wydawca: Biblioteka „Tematu” (Bydgoszcz 2016)

Jak podanie ręki (polsko-ukraińska antologia współczesnej poezji), Wydawca: Związek Literatów Polskich (Poznań 2015)

Laureat Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich m.in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej, im. Włodzimierza Pietrzaka, im. Tadeusza Stirmera, „O srebrną łuskę pstrąga”, „O Wawrzyn Sądecczyzny”. Z kolei podczas OKL „O różę Karoliny” zajął II miejsce w kategorii: proza. W XI edycji OKP „Malowanie Słowem” otrzymał tytuł „Poety Regionu”. Dwukrotnie dostrzeżony w trakcie Chojnickiej Nocy Poetów. Wielokrotnie zdobywał laury w Turniejach Jednego Wiersza. Za książkę „Cmentarne miśki rozumieją czas” otrzymał wyróżnienie XL Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu.

Od 2001 należy do Klubu Literackiego „OPAL” w Szczecinku.

W latach 2004-06 należał do Stowarzyszenia Kołobrzeskich Poetów.

W latach 2008-2018 należał do Stowarzyszenia Autorów Polskich (przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa szczecineckiego oddziału).

Od 2011 członek Związku Literatów Polskich.

Pozytywnie recenzowany w „Tyglu”, „Znaj”, „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Latarni Morskiej”, „Krajobrazach Kultury” oraz na portalach literackich. Sam również próbował swych sił w krytyce literackiej. Recenzje jego autorstwa można przeczytać w e-tygodniku PISARZE.PL oraz w „Akancie”.

W 2010 roku kilka jego utworów zostało omówionych w pracy magisterskiej pt. „Współczesna poezja protestancka. Rekonesans” Pani Sabiny Hnat (Uniwersytet Szczeciński. Wydział Filologiczny. Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa).

Zredagował, opatrzył wstępem i doprowadził do wydania pośmiertny tomik szczecineckiej poetki Barbary Filipowskiej „Mój cień uciekł” (Szczecinek 2014 r.).