Amerykański sen Janusza Skowrona
Danuta Bartosz o artyście z Nowego Jorku.
Janusza Skowrona – pisarza i poetę, redaktora, dziennikarza, scenarzystę i reżysera sztuki tetralnej, a przede wszystkim artystę, który uprawia malarstwo, grafikę, ilustrację, rysunek i fotografię poznałam w roku 1989 w Nowym Jorku, w którym od 1984 roku mieszkałam 17 lat. Z nazwiskiem Janusza Skowrona kojarzyła się polska kultura, sztuka, edukacja, zwłaszcza organizowane happeningi i wystawy prac szerokiej gamy twórców i animacje róźnych wydarzeń artystystycznych, nie tylko w Nowym Jorku. To on je organizował, był społecznym ambasadorem kultury, znanym w środowisku Polonii.
Działalność publicystyczno-literacką uprawia, będąc redaktorem „Nowego Dziennika” w Nowym Jorku, koordynatorem Klubu Seniora „Krakus”, działającego przy Centrum Polsko-Słowiańskim w Nowym Jorku, i opiekunem Klubu Poetów „Telimena”, w którym prowadził warsztaty literackie, redagował wydanie kilku tomików wierszy, prozy oraz edycji kilku almanachów. Inspirował, tworzył i organizował wiele wydarzeń artystycznych, a nawet inscenizacji sztuk teatralnych, w których aktorami byli seniorzy, członkowie Klubu i zapraszane osoby publiczne, jak np. Pani Konsul z Konsulatu RP w Nowym Jorku. Byłam kilka razy na spotkaniach autorskich w tym Klubie, co uważam za ogromne wyróżnienie.
Rysunki i ilustracje Janusza Skowrona zostały zamieszczone w wielu książkach, m.in. w tłumaczonych przez Mariana Polaka-Chlabicza „33 najpiękniejsze wiersze miłosne” Bolesława Leśmiana (2011), „Marvellations” Bolesława Leśmiana (2014) oraz „Dwadzieścia wierszy miłosnych i jedna pieśń rozpaczy” Pablo Nerudy.
Wspólnie z żoną Anną napisali i wydali dwie książki: „Podróż z biletem szczęścia” (2014) i „Z trzynastego piętra. Szkice nowojorskie” (2017). Przez kilka lat jego ilustracje zamieszczał polonijny tygodnik „Kurier Plus”, zaś felietony: miesięcznik „Przegląd Kolbuszowski” i magazyn „Radostowa”.
Zapraszam
na wystawę prac autorskich artysty Janusza Skowrona,
2 czerwca 2022 roku
w Galerii 137, w KLubie Nauczyciela, ul. Piotrowska 137 w Łodzi.
W ub. roku była prezentowana w Polsce wystawą „JANUSZ SKOWRON. WYBRANE PRACE NA PAPIERZE”, która odbyła się w Parku Kultury (1.07. godz. 17.00) oraz pt. „MANHATTAN. ZBLIŻENIA, ODDALENIA” – w GH Skałka (od 30.06.).
oprac. Danuta Bartosz
Foto: Janusz Skowron i Arthur Skowron: zapraszają na wystawę “Between Grey and Color- rysunek i malarstwo” (żródło: Internet)
Artur Skowron (syn Janusza Skowrona) urodził się w Starachowicach (1982). Od 1990 r. w USA, gdzie ukończył High School of Art & Design na Manhattanie. Dyplom Master Degree ze sztuk pięknych zdobył na Queens College. Uprawia malarstwo, grafikę i fotografię czarno-białą. Członek grupy Emocjonalistów i Rockaway Artists Alliance. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach, m.in.: w Polsce, Niemczech, Francji, Danii, Chinach, Korei Płd. i w USA. Zdobył wiele nagród i wyróżnień artystycznych. Pisze wiersze i gra na fortepianie. W 2010 r. wydał ilustrowany fotografiami zbiór opowiadań i wierszy pt. „Words & Pictures”. Jego twórczość zamieszcznona jest w antologii dwujęzycznej (polsko-angielskiej) „Jak podanie ręki / Like the hand of friendship”, wydanej przez Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich i Fundację „Jak podanie ręki”. W wolnych chwilach wędkuje.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy „JANUSZ SKOWRON. 45 LAT W SZTUCE”, który odbędzie się 13 maja o godzinie 18:00 w Galerii Wydziału Artystycznego przy ul. Zana 11.
Wystawa będzie czynna od 14-31 maja po wcześniejszym indywidualnym uzgodnieniu. tel. 81 537 69 57, mail: julia.maj@mail.umcs.pl.
„Wystawa lubelska zatem to znaczący moment symbolicznego powrotu artysty do samych początków jego twórczości, ale także do miejsca, w którym w czasach studenckich mieściła się Galeria Kont. Niezwykłe jest to, że również dzisiaj jest to wciąż ważne miejsce debiutu i prezentacji studentów Instytutu Sztuk Pięknych. W przestrzeni tego samego budynku gościmy dziś artystę, którego wielowątkowa i obfita twórczość wydaje się w wielu wymiarach spełniona. Zarazem powraca artysta nienasycony i żądny wciąż nowych przygód i wyzwań, pełen entuzjazmu i pasji. Z pewnością to wyjątkowa chwila dla samego artysty, ale też pouczająca lekcja wytrwałości i konsekwencji, z której każdy, czy to dojrzały twórca, czy adept młodego pokolenia kierunków artystycznych lubelskiej uczelni, może wynieść coś istotnego dla siebie.”
Dr hab. Piotr Majewski
przedruk:Nauka na UMCS
Janusz Skowron urodził się 24 czerwca 1958 r. w Kolbuszowej. Tam ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Janka Bytnara (1976). W latach 1977–1981 studiował sztukę w Instytucie Wychowania Artystycznego na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (dyplom z grafiki u Danuty Kołwzan-Nowickiej w 1983 r.), po czym osiadł na osiem lat w Starachowicach, gdzie pracował w Młodzieżowym Domu Kultury jako instruktor ds. plastycznych.
Od 1989 r. mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Brał udział w ponad 300 wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. we Francji, Niemczech, Danii, na Ukrainie, Czechach, Węgrzech, w Chinach, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych i w Polsce. Od wielu lat promuje w Nowym Jorku sztukę artystów z Polski i nie tylko. Uprawia malarstwo, grafikę, ilustrację, rysunek i fotografię. Jest m.in. współzałożycielem lubelskiej Galerii KONT (1978) i nowojorskiej Shtooka Gallery (2006).
W latach 2007–2017 zorganizował 125 wystaw w stworzonej przez siebie galerii sztuki w kawiarni „Starbucks” (Brooklyn). W 2013 r. założył A.R Gallery, w której w ciągu sześciu lat zorganizował 55 ekspozycji. W 2008 r. był współorganizatorem i uczestnikiem międzynarodowej wystawy „Entropy of Art”, a w 2011 r. pomysłodawcą i organizatorem międzynarodowych pokazów sztuki na papierze „Transformations”. Od 1999 r. prezentuje swoje prace wraz z międzynarodową multimedialną formacją Emotionalists Artists Group.
Jest członkiem: Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce, Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce w Nowym Jorku (dyrektor Rady Instytutu od 2015 r.), Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików (od 1998 r.) i Grupy Twórców „Złota Linia” (od 2018).
W 2013 r. był współzałożycielem Klubu „Amber Health” w Nowym Jorku i jego dyrektorem do 2019 r.
Za wybitne zasługi w działalności na rzecz zachowania dziedzictwa narodowego otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W uznaniu osiągnięć w dziedzinie twórczości artystycznej, popularyzacji sztuki polskiej i działalności charytatywnej Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce przyznał mu Ignacy Paderewski Arts and Music Medal.
Autor: Piotr Kędziora
Wywiad red. Agnieszki Granatowskiej
z Januszen Skowronem: Jestem szczęściarzem
Większość mojej rodziny ze strony ojca wyjechała przed I wojną światową do Ameryki. Moi dziadkowie pobrali się w Central Falls, RI w 1914 roku. W latach 30. powrócili na stałe do wolnej Polski. W niej urodził się mój ojciec. Po wielu, wielu latach moi rodzice, rodzeństwo i ja ze swoją rodziną zdecydowaliśmy się na emigrację szlakiem przodków. Decyzja była bardzo trudna, ale dzięki amerykańskiemu obywatelstwu ojca (nabył je po swoich rodzicach) lecieliśmy za ocean już jako rezydenci USA.
Nowy Jork przywitał mnie słońcem
W listopadzie 1989 w Polsce była już zima, a ja wylądowałem na lotnisku JFK w gorącym i kolorowym Nowym Jorku. Pamiętam pierwszy spacer po Woodhaven, gdzie znajdował się mój skromny pokoik w głośnym wielopiętrowym budynku, obok ruchliwej Jamaica Ave. i nadziemnego, hałaśliwego subwaya. Później miałem dwa dni na aklimatyzację i …do pracy. Początki nie były łatwe. Amerykańską „praktykę robotniczą” przeszedłem we włoskiej stolarni, gdzie pracowało dużo Polaków, a właścicielem był Tony Fiore. Od pierwszych wolnych chwil nie zaniedbywałem mojej miłości do sztuki. Dużo rysowałem i malowałem. Robiłem obrazy na zamówienie, głównie dla Amerykanów.W 1990 roku byłem studentem Midtown School of Business na Manhattanie, gdzie m.in. pobierałem moje pierwsze lekcje języka angielskiego. Zacząłem intensywnie poznawać nowojorską metropolię i jej okolice. Wystawy zaczęły się pod koniec lat 90. Przed moją indywidualną wystawą dedykowaną kilka miesięcy wcześniej zmarłemu ojcu, w Skulski Gallery w maju 1999 r., poznałem prof. Lubomira Tomaszewskiego, który odwiedził mnie w Woodhaven. Obejrzał prace i zaproponował wspólne wystawy z grupą Emocjonalistów. I tak, w styczniu i lutym 1999 roku brałem udział w pokazach grupy w Great Neck, Stamford i Bostonie. Z Emocjonalistami jestem związany do dziś. W marcu 2014 grupa obchodzić będzie swoje 20-lecie działalności.
Wystawy na całym świecie
Tworzyłem ilustracje do wierszy
Wypada mi również wspomnieć o wydanych dwóch pionierskich tomikach: poezji Bolesława Leśmiana (2011) i Pablo Nerudy (2012) w tłumaczeniu Mariana Chlabicza, z moimi ilustracjami. Od kilku lat dokumentuję filmami wideo wydarzenia i miejsca w Nowym Jorku, jak i poza nim. Na moim kanale You Tube zamieściłem ponad 200 krótkich relacji. Jestem zaangażowany w działalność nowojorskiej Polonii. Od lat swoimi pracami bezinteresownie wspieram przeróżne aukcje charytatywne w Nowym Jorku i w Polsce…Od 2004 roku opiekuję się Klubem Poetów Telimena. Wydaliśmy sześć tomików poezji i prozy. Kolejny w przygotowaniu.
Opiekuję się seniorami
Mam wspaniałą rodzinę
Jestem szczęśliwy, że wyjazd do Stanów spotkał się z aprobatą mojej żony Ani. Tym bardziej, że wcześniej nigdy nie marzyliśmy o opuszczeniu kraju. Mimo dobrej pracy i silnych więzi ze swoją mamą (Ania jest jedynaczką) nie bała się zmian. Chciała być przy mnie, bez względu na miejsce. Chłopcy byli za mali, by mieć w tej sprawie coś do powiedzenia. W naszym życiu jest mnóstwo ciekawych wydarzeń, osiągnięć i radości. Każdy znalazł miejsce dla siebie, w którym czuje się spełniony. Ania przekwalifikowała się i od 18 lat pracuje w jednym z nowojorskich szpitali. W swą niełatwą pracę wkłada wiele serca, współczucia i oddania dla swoich pacjentów. Pasją Ani są podróże. Jest doskonałym przewodnikiem naszych wypraw. Starszy syn Artur poszedł w moje ślady. Ukończył Art and Design High School na Manhattanie, po czym zdobył tytuł magistra pedagogiki i sztuki na Queens College. Jest nie tylko kreatywnym artystą, ale również muzykiem i poetą. Ma na swoim koncie wiele indywidualnych i zbiorowych wystaw, oraz kilka wyróżnień artystycznych. Duma i wzruszenie towarzyszyły nam, m.in. gdy jako nastolatek występował na koncertach pianistycznych w Steinway i Cami Hall. Młodszy syn Miłosz jest niezłym gitarzystą. Ukończył czteroletnie studia biznesowe w Baruch College oraz…nowojorską Akademię Policyjną. Obecnie zawodowo związany z NYPD. Obaj synowie mówią doskonale po polsku, co nas bardzo cieszy.
Czuje się człowiekiem spełnionym
Wysłuchała Agnieszka Granatowska
PRZEDRUK: więcej: