Dialogi Poetyckie

Choć Piwnica Duchowa na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu jakoś ostatnio przepadła dla poetów, Andrzej Sikorski co roku wydaje piękną świąteczną antologię z cyklu Dialogów Poetyckich, do której zaprasza twórców, którzy chcą się dzielić dobrym słowem, a nie animozjami i zatargami, którzy łamią się opłatkiem, a nie inwektywami. Dialogi zatytułowane Teraz to już naprawdę są wyborem wierszy o narodzinach dobra i piękna. Prezentują ponad podziałami i przynależnościami cichość każdej duszy w zamyśleniu nad sensem, dla którego tu jest. Czyje wiersze możemy przeczytać? Z przyjemnością zauważyłam teksty Anny Elżbiety Zalewskiej, Jerzego Beniamina Zimnego, Teresy Tomsi czy Jakuba Sajkowskiego, a także tych, którzy z góry niektórym pewnie by pogrozili – Ewy Najwer czy Wincentego Różańskiego. Jako wizytówkę tegorocznej antologii bożonarodzeniowej przytoczę wiersz autora wydawnictwa Andrzeja Sikorskiego: Dziecko piękne na podłodze zagrzebane jak zwierzę w słomie nie ma wyjścia z ciała i łez matka to wie podaje mleko oprac. Edyta Kulczak